Per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS's) worden al lange tijd gebruikt in een breed scala aan toepassingen, variërend van hamburgerverpakkingen en duurzame waterafstotende coatings (DWR) tot blusschuim en uitrusting voor reddingsoperaties vanwege hun unieke eigenschappen zoals extreme waterafstotendheid en vlambestendigheid. Het is de sterkte van de fluorkoolstofverbindingen, vooral in een lange keten, die moeilijk te verslaan zijn in termen van prestaties. Er is echter grote bezorgdheid over de negatieve gevolgen voor de gezondheid en de persistentie in het milieu, waardoor landen het gebruik ervan beperken en sanering aanmoedigen - je weet dat het slecht is als internationale eerstehulpverleners zich hebben aangesloten bij de anti-PFAS-campagne.
Hoewel deze overgang economische problemen met zich mee kan brengen, biedt het tegelijkertijd kansen voor innovators op het gebied van materialen en nieuwe zakelijke ondernemingen - de omvang en kracht verschilt per regio en per toepassing. Het is bijvoorbeeld geen verrassing dat consumentenproducten die PFAS's bevatten als een van de eerste wereldwijd zullen worden aangepakt vanwege de hoge blootstelling van mensen. Producten in deze categorie die op korte termijn worden aangepakt, zijn onder andere artikelen voor de catering, verpakkingen, kookgerei en voedselapparatuur, en textielcoatings. Het is echter vermeldenswaard dat er een aparte categorie is van toepassingen met hoge blootstelling, zoals blusschuim en coatings voor auto's, waar de prestatie-eisen ook hoog zijn en zelfs veiligheid mogelijk kunnen maken, waardoor het moeilijk is om alternatieven te vinden. Voor deze toepassingen zal de tijdlijn voor uitfasering dus langer zijn. Dit zou echter kunnen leiden tot minder drukke speelvelden, met een groter risico maar een grotere beloning voor degenen die slagen.

Figuur 1. Er zijn ruime innovatiemogelijkheden voor PFAS-alternatieven, aangezien de regelgeving zich in de eerste plaats richt op toepassingen met risico's op uitloging en blootstelling.
DWR- en vlekbestendige coatings liggen enigszins op deze lijn wat betreft prestatievereisten. Veel kledingmerken zoals Patagonia, REI en Adidas hebben zich verplicht om PFAS uit hun producten te bannen, maar hebben moeite om de prestaties van hydrofobe en oleofobe textielchemicaliën van C8-niveau te behouden. Er is een toenemend gebruik van materialen zoals polyurethaan, siliconen en biogebaseerde vetzuren en ontwikkelaars proberen andere benaderingen uit, waaronder het gebruik van nanodeeltjes en nanoporeuze membranen. In Figuur 2 geven we een voorbeeld van enkele van deze technologieontwikkelaars. In de nabije toekomst zal de regelgeving zich echter richten op textiel en dat zal de innovatieactiviteit hier alleen maar versterken.

Naast het ontwikkelen van PFAS-alternatieven zullen de tientallen miljarden dollars die naar verwachting de komende 10 jaar in PFAS-sanering zullen vloeien, ook kansen bieden voor innovators. Er is behoefte aan goedkope instrumenten waarmee PFAS's op ppt-niveau kunnen worden gemeten in water, bodem en andere media. Terwijl concentratie en verwijdering momenteel een belangrijke markt vertegenwoordigen, die wordt gedomineerd door gevestigde technologieën, komen er nieuwe oplossingen voor lagere limieten en PFAS's met een korte keten, die nutsbedrijven, industriële bedrijven en afvalverwerkers waardevolle technologie-upgrades bieden. Deze markt zal naar verwachting op korte termijn groeien, maar kan afnemen naarmate de PFAS-regelgeving stroomopwaarts strenger wordt. Tot slot, wat betreft de "eliminatie" of de herintroductie van gewijzigde verbindingen in het milieu, deze processen zijn momenteel onbetaalbaar, maar het is een gebied dat rijp is voor innovatieve, goedkope oplossingen.
Voor meer informatie heeft Lux onlangs het rapport PFAS Restrictions, Expected Disruptions, and Emerging Innovations gepubliceerd, waarin vier niveaus van PFAS-eliminatie worden besproken - waaronder productie, product, volksgezondheid en milieu - die de behoefte aan vervangingen en/of sanering stimuleren. Het rapport gaat dieper in op verschillende categorieën PFAS-alternatieven en saneringstechnologieën en toont start-ups en bedrijven die aan relevante oplossingen werken.
Regelgeving zoals PFAS en microplastics zijn nog maar het begin. Met de toenemende analytische mogelijkheden die verontreinigende stoffen kunnen detecteren, moeten bedrijven nadenken over het verminderen van risico's in hun portefeuilles en het onderzoeken van zaken als afvalwaterzuiveringstechnologieën.
Bekijk voor meer informatie over het beleid rondom zorgwekkende stoffen het Lux Policy Compass for Chemicals, dat het veranderende mondiale beleidslandschap behandelt.