Waarom de Schotse enquête over NIMBY als een valse dageraad moet worden beschouwd

Opgenomen door:

Geschreven door:

Volgens de vooruitzichten voor windenergie van het Internationaal Energieagentschap (IEA) uit 2019 zal de offshore windenergiecapaciteit naar verwachting groeien tot ongeveer 80 GW in 2030. Een belangrijke bijdrage aan die 80 GW wordt geleverd door het Verenigd Koninkrijk (bijna 33%), met projecties van het IEA die net iets minder dan 27 GW bedragen. Het is redelijk om te zeggen dat de werkelijke offshore windenergiecapaciteit deze schattingen ruimschoots zal overtreffen, aangezien we een verhoogde activiteit hebben gezien in het veilen van offshore windenergiecapaciteit. Op de ScotWind-veiling werd in januari 2022 voor bijna 25 GW aan offshore capaciteit geboden; bovendien braken de VS records, toen dit jaar meer dan 3 miljard USD werd geïnvesteerd in offshore windinstallaties.

Uit recente ontwikkelingen in de ruimte blijkt dat regeringen en de hele energie-industrie inzetten op windenergie op zee, inclusief concepten als drijvende windenergie die de kracht van winden op zee kan benutten. Niet iedereen staat echter achter het idee van windenergie en een ongrijpbare sociale factor wordt een bekende vijand. Deze sociale mentaliteit, ook wel "not in my backyard" of "NIMBY" genoemd, heeft te maken met de tegenstand van mensen die in de buurt van windturbines wonen en zich zorgen maken over de mogelijke gezondheidsrisico's of de visuele impact(de beweringen van Donald Trump over de problemen die windturbines veroorzaken schieten me natuurlijk te binnen). Hoewel NIMBY geen significant gewicht heeft onder de hindernissen waarmee ontwikkelaars van windparken worden geconfronteerd (bv. technische uitdagingen bij het verankeren en ontwerpen van drijvende windturbines; assemblage en onderhoud van offshore windparken ter plaatse), is het wel een factor in landen als de VS en Denemarken, die de uitrol van windenergie hebben vertraagd. Het blijft een belangrijke barrière in de VS, waar projecten zoals het Cape Cod windmolenpark ten prooi vielen aan deze NIMBY-mentaliteit.

Om te begrijpen hoe de lokale bevolking tegen de offshore windindustrie aankijkt, hield de Schotse regering van 11 tot 16 februari 2021 een enquête, waarvan de resultaten op 29 juni 2022 werden gepubliceerd. De regering van Schotland beweert dat dit onderzoek "het eerste in zijn soort" is, aangezien geen enkel ander onderzoek eerder rekening had gehouden met mensen die ervaring hebben met het wonen in de buurt van offshore windmolenparken. In dit artikel belichten we enkele van de belangrijkste bevindingen en leggen we uit wat deze betekenen voor klanten die geïnteresseerd zijn in het opzetten of exploiteren van offshore windparken in de toekomst.

Belangrijke statistieken

In de enquête werd de steekproef in drie groepen verdeeld: a) burgers die in Schotland wonen (gedefinieerd als nationale respondenten), b) burgers die langs de kust wonen (gedefinieerd als kustrespondenten), en c) een subgroep van kustrespondenten die al in de buurt van een offshore windmolenpark wonen of gewoond hebben of in een gebied wonen waar de bouw van een offshore windmolenpark aan de gang is (gedefinieerd als ervaringsdeskundige respondenten). De enquête verzamelde gegevens van 2.065 mensen ouder dan 16 jaar in Schotland. Volgens het onderzoek:

  • "Vier op de vijf (80%) nationale respondenten en 83% van de respondenten aan de kust keuren offshore windmolenparken sterk goed of neigen ernaar dit goed te keuren."
  • "De perceptie van offshore windmolenparken is in de loop der tijd niet significant veranderd; 85% van de respondenten aan de kust meldde in het onderzoek dat ze altijd dezelfde mening hebben gehad over offshore windmolenparken, terwijl hetzelfde geldt voor 80% van de nationale respondenten."
  • "Een kwart (25%) van de respondenten denkt dat windmolenparken op zee een positieve impact hebben gehad op hun levenskwaliteit, terwijl 4% het tegenovergestelde denkt - dat ze een negatieve impact hebben gehad."
  • "Een significante minderheid van de respondenten met een woonervaring heeft echter een negatieve houding ten opzichte van offshore windmolenparken, ook al is hun houding over het algemeen positief; dit geldt ook voor ongeveer een derde (34%) van de respondenten die vinden dat offshore windmolenparken afbreuk doen aan het traditionele imago van de kust."
  • "Degenen in de sociale klassen ABC1 zijn meer geneigd om offshore windmolenparken goed te keuren dan degenen in de C2DE-klassen - 83% versus 76%." (Dit letterschema wordt in het Verenigd Koninkrijk gebruikt om sociale klassen te definiëren op basis van beroep, waarbij A het hoogste is en E het laagste).
  • "Ondervraagden aan de kust die de ontwikkelingen voor offshore windmolenparken het vaakst afkeuren, zijn 65-plussers (12% tegenover 2% onder de 35 jaar)."

Lux

Hoewel de regering van Schotland beweert dat de meeste Schotten windenergie op zee goedkeuren, is de steekproefgrootte die in deze studie gebruikt werd kleiner dan 0,04% van de totale bevolking van het land. Dit onderzoek geeft daarom geen volledig beeld van de echte publieke opinie. De resultaten van het onderzoek dat oudere mensen of mensen uit lagere economische klassen het idee van windenergie op zee eerder afwijzen, zijn echter wel steekhoudend, voornamelijk vanwege een gebrek aan kennis en informatie bij de meeste mensen in deze categorieën. Daarom zou het onderzoek veel beter zijn geweest als het ook de denkprocessen van mensen achter het goed- of afkeuren van windenergie op zee had bevat, aangezien die beter zouden aangeven wat de redenen achter hun bezorgdheid zijn.

De belangrijkste takeaway voor klanten die geïnteresseerd zijn in offshore windenergie is dat conversatie de enige oplossing is voor het ontkrachten van geruchten over windturbines en hun impact op de samenleving en het milieu (bijv. vergelijkbaar met wat er gebeurde in Lexington, Massachusetts, met betrekking tot geluidsschermen voor zonne-energie). Conversie zal nog meer effect hebben in ontwikkelingslanden waar een groter deel van de bevolking tot de lagere economische klassen behoort. In een land als India bijvoorbeeld, waar tot nu toe geen windcapaciteit op zee was, kunnen sociale factoren en/of politieke overtuigingen de weg naar decarbonisatie verder vertragen. Deze barrière kan worden overwonnen door een constante dialoog met lokale gemeenschappen, de visserij en bedrijven in de mariene industrie die bezorgd zijn over de manier waarop windenergie op zee hun levensonderhoud zou beïnvloeden.

Doe mee!

De Lux Forums zijn een uitgelezen kans voor besluitvormers op het gebied van innovatie om meer te weten te komen over consumenteninzichten, wetenschap en technologie die nodig zijn om mensgerichte innovatie mogelijk te maken.

Wat wil je vandaagonderzoeken?