Een antroplens laat ons zien wat voedselbezorging in de nabije toekomst voor mensen zal betekenen.

Naar verwachting zullen de Verenigde Staten, na China, in 2021 meer dan 26 miljard dollar uitgeven aan voedselbezorging. Experts verwachten zelfs dat de wereldwijde uitgaven voor voedselbezorging in 2025 meer dan 200 miljard zullen bedragen.
Dat zijn veel pizza's en pittige kipsandwiches.
Combineer deze vraag met het groeiende aantal investeerders dat geld pompt in start-ups of een wereldwijde pandemie die het aantal restaurantbezoeken terugdringt en het is geen verrassing dat de voedselbezorgindustrie steeds drukker wordt.
Dus wie zal de top van deze voedselpiramide bereiken?
Welke oplossing zal deze metaforische hongerspelen overleven?
Laten we daarvoor onze MotivBase Trends technologie gebruiken.
De lokale verbinding
Eerst en vooral identificeerde ons systeem een duidelijk verband tussen voedsellevering en lokale bedrijven. In wezen willen consumenten exclusieve toegang tot speciale eet- en drinkervaringen bij hen thuis, terwijl ze ook het gevoel hebben dat ze lokale bedrijven steunen.
Ten tweede is het een zeer grote markt die een aanzienlijke groei vertoont.
Door de betekenissen in kaart te brengen en te kwantificeren die consumenten associëren en gebruiken om betrokken te raken bij deze cultuur, kunnen we zien dat voedselbezorging in de context van lokaal dineren in restaurants relevant is voor 134,1 miljoen Amerikanen tussen 18-64 jaar.
En er wordt verwacht dat het de komende 12-24 maanden met nog eens 29,1% zal groeien.

De groei in deze cultuur wordt gedreven door de interesse van consumenten in bezorgopties voor eten en drinken die verder gaan dan gewone maaltijden. Consumenten willen graag cocktails, ambachtelijke bieren of koffiespecialiteiten bestellen om thuis van te genieten, terwijl ze ook het gevoel hebben dat ze lokale bedrijven steunen.
Maar mensen voeden meer dan hun buik.
Deze link met lokaal is ook terug te zien in het emotionele DNA van de voedselbezorger. Door gebruik te maken van onze AI Anthropology engine identificeerde ons platform de meest dominante motivatie als:
Consumenten die voedsel laten bezorgen, willen bewijzen dat ze actieve leden van de gemeenschap zijn.
In wezen willen deze consumenten het gevoel hebben dat ze een actief en betrokken lid van hun buurt zijn. Ze geloven dat hun rol als consument gelijk staat aan maatschappelijke betrokkenheid en ze halen veel plezier uit de omgang met winkeliers en andere klanten.
De lokale gemeenschap is belangrijk.
Met dit inzicht is het geen verrassing dat consumenten hun bezorgdheid hebben geuit over apps voor voedselbezorging die restaurants te veel laten betalen en zelfs anti-voedselapps hebben gemaakt zoals Not-Ubereats.com.

Maar er is ook een egoïstische en meer intrinsieke motivatie in het spel. Voedselbezorging kan namelijk ook een belangrijke rol spelen om consumenten te helpen zich sociaal superieur te voelen.
Dit zijn mensen die er trots op zijn dat ze iedereen een stap voor zijn. Bezorgdiensten voor eten helpen hen niet alleen om hun buikjes te vullen. De mogelijkheid om snel, gemakkelijk en regelmatig nieuwe voedingsmiddelen te proberen en vervolgens hun ervaring te delen (mondeling of via sociale media) stelt hen in staat om te benadrukken hoe interessant ze zijn.
De belangrijkste ingrediënten voor voedsellevering
Naast het begrijpen van de macrocultuur en de belangrijkste emotionele drijfveren van de consument, kunnen we het MotivBase Platform gebruiken om de microculturen te identificeren die de toekomst van voedsellevering vormgeven.
Drie belangrijke microculturen dienden zich aan.
Bedrijven die een oplossing vinden voor deze microculturen zullen een concurrentievoordeel hebben ten opzichte van hun concurrenten.
1. Hybride maaltijdopties:

Maaltijdbezorging is een populaire optie voor consumenten die moeite hebben met het bereiden van eten tijdens de doordeweekse werkdruk. Ze zoeken naar oplossingen om toch een warme en lekkere maaltijd op tafel te krijgen. Ze zijn enthousiast over de speciale bezorgopties van hun favoriete restaurants, zoals maaltijdpakketten, bulkmaaltijden of door de chef bereide familiegerechten met meerdere maaltijden voor de hele week, voorgebakken ingrediënten (zoals pizzadeeg) of diepvriesmaaltijden die thuis kunnen worden klaargemaakt en opgewarmd om versheid en een optimale temperatuur te garanderen.
Consumenten beginnen sommige restaurants (meestal in het hogere segment) ook te zien als een hybride soort kruidenierswinkel waar ze ook speciale ingrediënten en proviand (sauzen, specerijen, zelfgemaakte pasta, enz.) kunnen laten bezorgen.
Deze microcultuur is momenteel relevant voor 135,5 miljoen consumenten en zal naar verwachting met 29,4% groeien in de komende 12-24 maanden.
2. Speciale dranken en traktaties

Consumenten zoeken naar manieren om de barman en de barista in huis te halen om het gevoel te creëren van een avondje uit aan de bar, een ontspannend moment in het café of een gewone dag op kantoor.
Als gevolg daarvan wenden ze zich tot voedselbezorging voor zaken die verder gaan dan een gewone maaltijd. Ze willen thuis genieten van alcoholische dranken of koffiespecialiteiten, zich tegoed doen aan snacks of bepaalde verlangens bevredigen. Als het om alcohol gaat, zijn consumenten niet alleen op zoek naar de levering van gewone flessen wijn, bier of sterke drank, maar ze tonen ook interesse om de barervaring bij hen thuis te brengen. Dit betekent levering van bereide cocktails, ambachtelijke bieren en andere alcoholische dranken die ze anders niet gewoon in de winkel op de hoek kunnen kopen.
Deze microcultuur is momenteel relevant voor122,3 miljoen consumenten en zal naar verwachting met 48,9% groeien in de komende 12-24 maanden.
3. Sociaal bewuste levering

Consumenten proberen sociaal bewust te zijn wanneer ze eten bestellen en vinden het bijvoorbeeld een goed idee om bij restaurants in zwarte handen te bestellen.
De pandemie heeft mensen over het algemeen meer sociaal bewust gemaakt van hun consumptiekeuzes. Als het gaat om de levering van voedsel, bijvoorbeeld, willen ze proberen hun eet- en drinkervaringen doelgerichter te maken. Ze bespreken bijvoorbeeld dat ze eetgelegenheden in zwarte of andere minderheidsbedrijven willen steunen. Ze lezen over apps voor voedselbezorging met onderdelen waarin restaurants in zwarte handen worden uitgelicht of met filteropties die het makkelijker maken om naar deze bedrijven te zoeken.
Ze hebben het ook over chauffeurs die voedsel bezorgen en maken zich zorgen over onethische tewerkstellingspraktijken die hen kwetsbaar maken voor gevaarlijke werkomstandigheden en onderbetaling. Ze willen de garantie dat fooien die bedoeld zijn voor chauffeurs rechtstreeks naar hen gaan en niet naar de bedrijven waar ze voor werken (een voorbeeld van het soort vragen dat ze beginnen te stellen).
Deze microcultuur is momenteel relevant voor 129,6 miljoen consumenten en zal naar verwachting met 32,4% groeien in de komende 12-24 maanden.
Conclusie:
Voedselbezorging kan niet alleen maar iets leveren dat goed smaakt. Ze moeten nadenken over hoe het gebruik van hun dienst de consument een goed gevoel geeft. Naarmate de concurrentie toeneemt, zullen de bedrijven die de emotionele behoeften van hun consumenten begrijpen en aan deze kritieke microculturen voldoen, het grootste stuk van de 200 miljard dollar taart in de wacht slepen.
